Als je van iemand houdt
en je bent van hem gescheiden,
kan niets de leegte van zijn afwezigheid vullen,
je moet dat niet proberen,
je moet eenvoudig aanvaarden en volharden.
Dat klinkt hard, maar het is een grote troost,
want zolang de leegte blijft,
blijf je aldoor met elkaar verbonden.
Het is fout te zeggen: God vult die leegte.
Hij vult haar helemaal niet, integendeel.
Hij houdt die leegte leeg en helpt ons zo
de vroegere gemeenschap met elkaar te bewaren
zij het dan ook in pijn.