Als kind keek ik naar meme

Als kind keek ik naar meme
Toen besefte ik niet, wat ik nu weet
Haar handen, altijd bezig,
waren rimpelig van ‘t werken
als ik zei: “Wat zijn je handen lelijk”,
vonden haar ogen de mijne
en de glimlach die ik van haar kreeg,
kon ik van geen ander krijgen:
hij kwam vanuit haar hart.
Nu ik wat ouder en wijzer ben,
en meme zal moeten missen
weet ik één ding goed:
diezelfde handen die ik toen lelijk vond
zijn onmisbaar, net als haar hart.
God dank ik omdat ik in haar
liefdevolle omgeving ben
mogen opgroeien.