Dag lieve mama,

Dag lieve mama,
In deze prille lente, wanneer de bloemen kleuren
en wij allen hunkeren naar de warmte van de zon,
ben jij zo plots van ons heengegaan.
Als een tere bloem ben je zachtjes afgebroken,
uit ons leven weggeplukt.
Dag in dag uit, je leven lang,
stond je ten dienste van je gezin.
Steeds opnieuw wou je het allerbeste voor ons,
en je vergat daarbij dikwijls jezelf.
Je hielp ons een stapje vooruit,
maar zelf bleef je zo bescheiden.
Ook onze kinderen, je kleinkinderen
zullen je blijven herinneren als een zachte oma,
waar het leuk vertoeven was.
Nu is het leeg en eenzaam in ons midden,
maar we weten dat je met ons bezig blijft.