De dood betekent helemaal niets.
Ik ben alleen maar de kamer hiernaast binnengeglipt.
Ik blijf ik en jij blijft jij.
Wat we voorheen voor elkaar waren,
dat zijn we nog steeds.
Noem me bij mijn vertrouwde naam,
spreek me aan op de gemoedelijke toon van vroeger.
Verander je toon niet,
hul je niet in somberheid of treurnis.
Lach zoals we altijd lachten
met de grapjes die ons verblijdden.
Bid, glimlach, denk aan me, bid voor me.
Laat mijn naam altijd de oude zijn,
spreek hem eenvoudig uit,
zonder enige schaduw erover.
Het leven betekent nog wat het altijd heeft betekend.
Het blijft wat het altijd al was,
de gang der zaken wordt niet onderbroken.
Waarom zou ik uit je hart zijn als ik uit je oog ben?
Ik wacht op jou, ergens heel dicht, juist om de hoek.
Harry Scott Holland (1847-1918)
Canon of St Paul’s Cathedral
