De dood is niets.
Ik ben maar naar de andere kant.
Ik ben mezelf, jij bent jezelf.
Wat we voor elkaar waren,
zijn we nog altijd.
Noem me zoals je me steeds genoemd hebt.
Spreek tegen me zoals weleer
op dezelfde toon,
niet plechtig, niet triest.
Lach om wat ons samen heeft doen lachen.
Bid, glimlach.
Denk aan mij, bid met mij.
Spreek mijn naam uit thuis
zoals je altijd gedaan hebt
zonder hem te benadrukken
zonder zweem van droefheid.
Het leven is wat het altijd is geweest,
de draad is niet gebroken
Waarom zou ik uit je gedachten zijn?
omdat je me niet meer ziet?
Neen, ik ben niet ver,
juist aan de andere kant van de weg.
Zie je, alles is goed.
Je zult mijn hart opnieuw ontdekken
en er de tederheid terugvinden.
Dus droog je tranen
en ween niet als je van me houdt.
Augustinus
