December, een wintermaand,

December, een wintermaand,
de maand van de feesten, en je verjaardag.
Vanaf nu voor ons de maand
waarin jij ons verliet.
De kerstboom moesten we zetten,
maar het doet ons pijn
dat jij hem niet meer ziet.
Het is een wonderbaarlijk iets,
een moeder, je hebt er maar één,
daarom voelen wij ons nu zo troosteloos,
zo alleen.
Tegen je ziekte heb je gestreden,
maar we hebben het gezien, je hebt geleden.
Toch bleven we hopen
dat je op een dag zou opstaan
en terug thuis zou komen.
Daarom herinneren wij ons jou
zoals op een stralende zomerdag
vol van zon, toen je alles nog kon.