Door alle tranen die reeds vloeiden

Door alle tranen die reeds vloeiden
is ons hart nu schraal en dor.
Waar ooit mooie dingen groeiden
schreeuwt ‘t verdriet nu stil en dor.
En ondanks ‘t groot gemis
laat me – God – maar sterk geloven
dat zij heel gelukkig is
in een wereld hier ergens boven.
Misschien valt er dan een kleine traan
uit liefde naar beneden
en kan er in ons hart een bloem ontstaan
die herinnert aan ‘t verleden.